1 NİSAN COVİD-19 NEDENİYLE KAYBETTİĞİMİZ SAĞLIK ÇALIŞANLARINI ANMA GÜNÜ

Güzel günleri görebilme umuduyla var gücümüzle çalıştığımız pandemi sürecinin bir yılını geride bıraktık. Mesleğimizin getirdiği sorumluluk ve yaşanabilir bir dünya umuduyla canla başla çalışırken değerli meslektaşlarımızı kaybettik ve sonsuzluğa uğurladık.

 

Bugün meslek hayatları boyunca gösterdikleri özverinin kat be katını pandemi döneminde de gösteren, pandemiyle mücadele eden tüm sağlık çalışanları için bir simge haline gelen, COV1D-19 salgınında aktif hekimlik yaparken hastalığa yakalanan ve tedavi sonrası yaşamını yitiren değerli hocamız Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu’nu kaybettiğimiz gün. 1 Nisan gününü TTB 72. Kongresi’nde alınan karar ile “COVID-19 Nedeniyle Kaybettiğimiz Hekim ve Sağlık Çalışanlarını Anma Günü”  olarak belirlenmişti.

 

Yönetilemeyen bir pandeminin gölgesinde söylenmeyenleri söyleyerek, saklananları açığa çıkararak, toplumun ihtiyaçlarını talep ederek yurttaşların sözü olmaya çalıştık. Tüm bunları yaparken nitelikli koruyucu ekipman sağlanmayan, uzun mesai saatlerinde, kötü çalışma ortamlarında, hukuksuzca izin ve istifa hakları yasaklanan meslektaşlarımızın sesi olmak için çaba gösterdik.

 

Sağlık emek ve meslek örgütleri olarak salgının başından beri bir yandan toplum sağlığı için,  salgından en az zarar görme ve gerekli tüm tedbirlerin uygulanması mücadelesini verirken bir yandan da kendi sağlığımız, haklarımız, emeğimiz için mücadele ediyoruz. Sağlık emek ve meslek örgütleri olarak, halkımızın sağlığı için, sağlık çalışanlarının sağlığı için pandemi öncesinde de uyarılarda bulunduk. Bilimin, aklın yolunu gösterdik.  Ancak, siyasi ve ekonomik kaygılarla yanlış kararlar alınmaya devam edildi. Bu yanlış kararlar ve alınması gerektiği halde alınmayan kararlar nedeniyle COVID-19 pandemisinde binlerce insanımızı, yüzlerce sağlık çalışanımızı kaybettik. Kayıplarımız bugün de devam ediyor.

 

Yaşanan can kayıplarının önemli bir bölümü, zamanında alınan doğru kararlarla önlenebilirdi. En temel hakkımız olan “yaşam hakkımızın, bilimsellikten uzak, şeffaflıktan uzak, ekonomik ve siyasi kaygıların yön verdiği kararlarla hiçe sayılması bizi dehşete düşürdü. Yorulduk, tükendik, öldük. Çok can kaybettik, canlarımızı kaybettik!

 

Ne yazık ki kulaklarını tıkayıp, sesimizi duymak istemediler. Yönetemedikleri pandeminin suçunu vatandaşı, yükünü biz sağlık çalışanlarına yüklediler. Ve 150 bine yakın sağlık çalışanı hasta olurken 19’u Diyarbakır’da 395 sağlık çalışanını kaybettik. Ancak ses olmaya devam ediyoruz. Daha fazla hastalanmamak, ölmemek için sesimizi daha da yükseltmeye, yitirdiğimiz meslektaşlarımız için COVID- 19’un meslek hastalığı sayılması adına mücadelemize devam edeceğiz.

 

Kaybettiğimiz sağlık çalışanlarını asla unutmayacağız, onları toprağa değil sonsuzluğa uğurladığımızı her 1 Nisan’da belirtmeyi sürdüreceğiz.

 

 

AMED SAĞLIK PLATFORMU